“ေခါင္းမြာန္”

သူမ၏မိသားစုထဲတြင္ သူမသည္ ဤရြာေလးဆီမွ ပထမဆံုး ျမိဳ႕ၾကီးသုိ႕ ခရီးသြားရသူျဖစ္သည္။ သူမ ကုိ ရြာ၏ တစ္စီးထဲေသာ ျမိဳ႕သြားကားဆီသုိ႕ လိုက္ပါပို႕ေဆာင္သူ ညီအစ္မမ်ား ၀မ္းကြဲ ညီအစ္မမ်ားႏွင့္ ေျပာစကားမကုန္နုိင္ အလြမ္းသယ္ေနခဲ့သည္။ သူမ၏ အဘႏွင့္အမိ သည္ ပထမဆံုးေသာ သူမ၏ ခရီးစဥ္အတြက္ စုိးရိမ္စိတ္မခ်လွ်က္ရွိေၾကာင္း မ်က္ႏွာမ်ားကုိ ျမင္ရယံုျဖင့္ သိသာေနခဲ့သည္။



သူမ ကေတာ့ ပထမဆံုးေသာ ေအာင္ျမင္မႈ၊ အားက်မ်က္လံုးမ်ား အၾကည့္ခံရမႈမ်ားအေပၚ သာယာလွ်က္ သူမ၏ ခရီးသည္ အားလံုးေအာင္ျမင္ရမည္ ဟု ယံုၾကည္လွ်က္...။



``ေခါ၀္းမြာန္ ေသခ်ာဂရုစိုက္သြားေနာ္.... တစံုတခုဆို ဘဘုန္းဆီ ေလွ်ာက္လိုက္... အေမတို႕ စိတ္ခ်မယ္။



တေယာက္ထဲလဲ မေလွ်ာက္သြားနဲ႕၊ ဘဘုန္းကုိ ေသခ်ာေမးျပဳျပီးမွ သြား``



သူမ ကားနဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးဆီ ထြက္ခဲ့သည္။ ျမိဳ႕ျပ မာယာမ်ားကို သူမ မသိပါ။



သူမ၏ ခရီးတာ သည္ လိုရာခရီးသို႕ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ေလျပီ။ ျမိဳ႕ျပသည္ သူမအား စိတ္ေနာက္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆူညံၾကိဳလင့္ေနပါ၏။



ပစၥည္း အထုတ္အပုိးမ်ားကုိ လက္မွတ္ပါ နာမည္ႏွင့္တကြ ေကာင္တာမွ ေၾကာ္ျငာ ေပးေနသည္။



သူမ အလွည့္မေရာက္ေသး။



ပစၥည္း အေတာ္ပါးသြားသည့္တုိင္ သူမ နာမည္ေအာ္သံ မၾကားမိေသး။ အမိ၏ သည္းခံပါ မွာစကားသာ မရွိခဲ့ပါလွ်င္ သူမ သည္ ေကာင္တာမွ စာေရးေကာင္ ႏွင့္ ရန္တပြဲ ျဖစ္ျပီးေနေလာက္ျပီ။



“ေခါ၀္းမြာန္ အရာရာသည္းခံပါကြယ္”





။၂။

သူသည္ ဤနာမည္ ပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးကို အနားမွာ ရွိေစခ်င္သည္။ နာမည္ မေခၚပဲ သူမ အထုပ္အပိုးတို႕ကို လက္သို႕ အပ္ေပးလိုက္ခ်င္မိသည္။ သို႕ ေသာ္ တစံုတေယာက္မွ သူ႕မေအာ္မခ်င္းလာေရာက္ ယူငင္မည့္ပံုမေပၚ။



သူ၏ ယေန႕ ကံၾကမၼာကို အမုန္းမိဆံုး ျဖစ္လိမ့္မည္။ မထူးေတာ့ျပီ......





''Miss Come On Fuck Me, please''



သူမ ကေတာ့ ေကာ့ေကာ့ေကာ့ေကာ့နဲ႕ ပစၥည္းယူဖို႕ သြားေလရဲ႕။





ထိုင္းဘာသာျဖင့္ (KAM HOM PHAK MEE)



(ၾကားဖူးနား၀ ဟာသကုိ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။)





...ကေလးမ... 
Tuesday, December 28, 2010 at 3:36pm