ေမွာ္ဆရာေရ…
စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ
ဝိဥာဥ္ကို ေကာ္နဲ႔ကပ္ၿပီး
လူျဖစ္ေအာင္ ငါအသက္သြင္းဖူးတယ္ ၊၊
မီးျခစ္ေက်ာက္ကုိ
လက္သည္းနဲ႔ ပြင့္ထြက္ေအာင္ေတာက္
မီးေတာက္ကုိ ခါးကလိမ္ခ်ိဳး
စီးကရက္ေသာက္ရင္း သူ ေခ်ာင္းဆုိးဖူးတယ္ ၊၊
သူ႔ေျခေထာက္အတြက္
သူ႔ဖိနပ္အတြက္
ေျမျပင္သက္သက္ ခင္းေပးစရာမလုိ
`ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႔ ရံမတဲ့ `
သံအိပ္မက္ႀကီးနဲ႔
ပင္လယ္ေရပြက္ထဲကည
အားလံုးကုိ သူ အပိုင္ရတယ္ ၊၊
ပထမေတာ့….
လ ကို ခိုစီး
ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔တြဲက
စကၠဴဂီတာတစ္လက္ပိုက္ၿပီး
ေပ်ာ္လုိက္ရတာ ….၊၊
ေနာက္မွ
စၾကာဝဠာရဲ႕
မဟာတြင္းနက္ထဲကုိ
လက္ခနဲခုန္ခ်
သူ….ဘယ္ဆီက်သြားပါသလဲ…၊၊
ကဲ….ေမွာ္ဆရာ
အပိုင္းပုိင္းအထစ္ထစ္
သကၠရာဇ္တုိ႔ မၿပိဳခင္မွာ
သုည တစ္လံုးပဲရွိတဲ့
သူ႔ရဲ႕ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ကို ဆက္ေပးပါ ၊၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ပဆစ္အိမ္ ဝကၤပါပ်က္ နကၡတ္ပ်ံရာည
ငါ…..သူ႔ကို သတိရေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါ……၊၊ ၊၊
တာရာမင္းေ၀
No comments:
Post a Comment